دانی که من به عالم،بیرتک سنی سویر من
چون در برم نیایی،اندر غمت اولر من
من یار باوفایم بر من جفا قیلار سن
گر تو مرا نخواهی،من خود سنی دیلار من
روی چو ماه داری،من شاد دل آز آنم
زان شکر لبانت،بیر اوپمه جیک دیلار من
تو همچو شیر مستی،دانی قانیم ایچر سن
من چون سگان کویت،دنبال تو گزر من
فرمای غمزه ات را،تو خون من نریزد
ور نی سنینگ الیندن،من یارغی غا بارار من
هردم به خشم گویی،بارغیل منینگ قاتیمدان
من روی سخت کرده، نزدیک تو دورار من
روزی نشست خواهم یالنگیز سنینگ قاتینگدا
هم سن چاقیر ایچرسین،هم من قوپوز چالار من
روزی که من نبینم آن روی همچو ماهت
جانا نشان کویت از هرکسی سورار من
ماهی چو شمس تبریز،غیبت نمود گفتند
از دیگری نپرسید،من سویله دیم آرار من
